Danielle van de Haterd

Fysiotherapeut met een voorliefde voor geriatrie én tekstschrijver, veelzijdig kan je Daniëlle van de Haterd wel noemen. Van lang stilzitten wordt ze onrustig, liever gaat ze voor afwisseling. Voor een verbouwing of verhuizing draait ze d’r hand niet om maar tegelijkertijd wordt ze erg blij van stilte in de natuur. Uiteenlopende interesses dus en van vele markten thuis.

Toen Daniëlle aan haar fysio carrière begon, dacht ze aan een toekomst als kinderfysiotherapeut. Dat dit anders liep is zacht uitgedrukt, de doelgroep die haar hart veroverde staat namelijk helemaal aan de andere kant van het levenspad.

“Het is eigenlijk een beetje per toeval dat ik in aanraking kwam met de geriatrie. Na eerst drie jaar ergens anders gewerkt te hebben nam ik een baan aan waar ik dacht kort te blijven, tot ik iets ‘beters’ had gevonden. Tot mijn verbazing bleek ik terecht gekomen te zijn in een warm bad, dus ik bleef. Met heel veel liefde en al heel snel heb ik daar mijn hart verpand aan de geriatrische doelgroep, dat is nooit meer veranderd.”

Als kind al zei Daniëlle dat ze fysiotherapeut wilde worden. “Dit is zelfs vastgelegd op een cassettebandje, ik was denk ik een jaar of vier toen die geluidsopname gemaakt is.”

Je zou denken dat ze na de basisschool en HAVO meteen zou doorstromen naar de opleiding tot fysiotherapeut, toch verliep die route niet in een rechte lijn. Daniëlle startte op het Grafisch Lyceum, daarna volgde een uitstapje naar de PABO, om uiteindelijk toch uit te komen bij het eerste plan; de opleiding tot fysiotherapeut. “Ik had hier het gevoel thuis te komen en eindelijk te vinden wat ik zocht.”

In haar studententijd merkte Daniëlle dat niemand stond te springen om een stageplaats bij een verzorgings- of verpleeghuis. “Ook ik niet. Ik had het ‘geluk’ om voor andere stages te kunnen kiezen. Achteraf zie ik dit als gemiste kans want het prachtige werk dat schuilgaat achter het stoffige imago dat geriatrie heeft, blijft op die manier verborgen voor de behandelaren van de toekomst. Wat werken met ouderen inhoudt kan je alleen ervaren door het te doen.”

“Steeds meer mensen bereiken een hoge leeftijd, ouderen hebben dus de toekomst. Wat een geluk dat juist dít de doelgroep is waar ik een klik mee heb! Door buitenstaanders wordt het fysiotherapeutisch behandelen van oudere mensen al snel gezien als een rondje lopen over de galerij, maar het is zó veel meer dan dat. Het is het verhaal van mensen met veel levenservaring, het is de complexiteit die samenhangt met een combinatie van ziektebeelden of medicatie en bovenal is het voor mij het grote verschil dat je kunt maken in kwaliteit van leven.”

Ruim tien jaar werkte Daniëlle als fysiotherapeut binnen de muren van een verpleeg- verzorgingshuis, ze behandelde hier eerstelijnscliënten. “Dit werk deed ik met liefde en plezier, maar door een speling van het lot was het nodig om een andere afslag te nemen. Ik gaf mijn carrière een nieuwe wending en werd tekstschrijver, daarmee maakte ik van mijn hobby m’n beroep.”

In eerste instantie schreef Daniëlle alleen voor David, haar ervaring als fysiotherapeut en talent voor het op papier zetten van woorden kwamen mooi samen in de teksten voor zijn praktijken. Later kwamen hier ook klussen voor externe partijen bij, maar toch….bleef de fysiotherapie kriebelen.

“Het schrijven is iets waarin ik mezelf gevonden heb, ik vind het superfijn en zingevend om te doen maar ik mis wel iets: écht contact. Natuurlijk zijn er overlegmomenten met opdrachtgevers, maar

dat is heel anders en veel minder intensief dan de omgang met cliënten. In een gesprek hierover met David werd één en één twee. Schrijven én behandelen, het beste van twee werelden als je het mij vraagt. Het maakt me blij om de liefde voor het vak van fysiotherapeut die ik eigenlijk al sinds mijn kindertijd heb weer te kunnen voelen.”

Wie met Daniëlle te maken krijgt zal een open houding en oprechte interesse in het verhaal achter de klacht ervaren. Ze houdt van een kletspraatje, is goed in ‘lezen tussen de regels’ en weet hoe levensbepalend kleine stapjes kunnen zijn. Bij fysio Jansen houdt ze zich met name bezig met de oudere doelgroep en mensen met NAH, haar aanpak is actief. “Herstel zit niet in je behandelaar, maar in jezelf. Mijn benadering is laagdrempelig en een goede sfeer vind ik bijzonder belangrijk tijdens een behandeling, maar op z’n tijd kan ik wel een beetje streng zijn hoor. Je kunt meer dan je denkt, of je nu jong bent of oud.”